Największy w Polsce przedwojennej dom towarowy, mekka elegantek i elegantów Warszawy i Wilna. Wzniesiony w latach 1913-1914 dla firmy Bracia Jabłkowscy, lata największej świetności przeżywał w dwudziestoleciu międzywojennym. Pracownicy firmy byli wówczas wysyłani na pokazy mody do Paryża, by podpatrywać nowinki modowe, prowadzono również sprzedaż wysyłkową. Na trzecim piętrze i tarasie funkcjonowała kawiarnia z sokami i kefirami, propagująca ideę zdrowego żywienia. W budynku była zainstalowana pierwsza szklana winda w Warszawie.
Modernistyczny gmach został wzniesiony na bazie konstrukcji szkieletowo-żelbetowej. Witryny rozdzielają profilowane filary, a wejście jest umieszczone we wnęce podpartej dwiema doryckimi kolumnami. Ozdobą wnętrza jest klatka schodowa, oświetlona półkolistymi oknami z witrażami przedstawiającymi wytworne mieszkanki miasta z różnych epok.
Dom Towarowy Braci Jabłkowskich przetrwał szczęśliwie bombardowania Warszawy, ale po wojnie go upaństwowiono. W latach 1992‒2002 działał tu dom towarowy Arka z małymi samodzielnymi sklepami z odzieżą, butami, kosmetykami, biżuterią, sprzętem fotograficznym i gospodarstwa domowego. W następnych latach, do 2013 roku – Traffic Club z książkami i multimediami.
Nowy Dom Jabłkowskich swą klasyczną formą nawiązuje do najlepszych modernistycznych przykładów budownictwa przedwojennego. Narożnik budynku zaprojektowano na planie łukowym, a elewacje od ulic Brackiej i Chmielnej łączą się płynnie w całość. Sąsiadujące ze sobą budynki – stary i nowy – mają być połączone w kompleks biurowo-usługowy o pow. przekraczającej 12 tys. m2.